อกหัก รักสะดุด ดวงกุด ระกำทรวง

จึงปล่อยใจให้โล่งๆ แล้วอยู่ๆมันก็วูบไปอีก เหมือนกับโดนดูด ตกลงไปในหลุมอะไรสักอย่าง ที่สว่างมาก จนมองเห็นอะไรบางอย่างอยู่ที่กลางท้อง ตอนแรกยังไม่ชัดเจน พอทำใจเฉยๆภาพองค์พระก็ชัดเจนขึ้น องค์พระใสแจ๋วเลยเจ้าค่ะ ในท้องเราไม่มีอะไรเลย มีแต่องค์พระ มีแต่ความใสอยู่ในนั้น ลูกมีความสุขมาก แล้วน้ำตาเย็นๆก็ไหลออกมาเอง

เหนือกระอัก! ฝุ่นละอองยังสูงเกินเกณฑ์ทุกพื้นที่

"คุณทวดอ่างทอง" อายุ105ปี เผยเคล็ดอายุยืน! ไม่เครียด-กินผักจิ้มน้ำพริก

จุดประทัดเรียกลูกค้า

กูฏวาณิชชาดก ชาดกว่าด้วยหนามยอกเอาหนามบ่ง

นายบัณฑิตนั้นไม่ใช่คนโง่ เขาสังเกตเห็นพิรุจหลายอย่างจึงคิดพิสูจน์ว่ารุกขเทวดาที่ต้นไม้นั้นมีอยู่จริงหรือไม่ “ สหายจะให้เราเชื่อเช่นนั้นก็ได้ แต่เราขอพิสูจน์ให้แน่ใจก่อนนะ ” นายบัณฑิตได้เดินไปเก็บฟืนแล้วนำกองไว้ที่โคนต้นไม้ จุดไฟเผาในโพรงไม้นั้น “….เดี๋ยวเถอะจะได้รู้กันว่าเทวดาจริงหรือเทวดาปลอมกันแน่...”

ขรัสสรชาดก ชาดกว่าด้วยบุตรที่มารดาละทิ้ง

วันหนึ่ง มีบัณฑิตผู้หนึ่งได้เดินทางไปพักที่ในหมู่บ้านนั้น เขาได้เห็นอำมาตย์ผู้นี้ เวลาจะเดินทางไปไหน ต้องมีคนตีฆ้องกลองนำหน้า มีบริวารห้อมล้อมเป็นที่เอิกเกริกใหญ่โต “ เวลาใดที่พวกโจรมาปล้นบ้าน เผาบ้านเรือน ฆ่าโคกิน แล้วจับเอาคนไปเป็นเชลยนั้น เมื่อนั้นบุตรธิดาละทิ้งแล้ว จึงมาตีกลองเสียงอึกทึก โดยแท้จริงอำมาตย์ผู้นี้เองเป็นคนทุจริต เป็นผู้สมคบกับโจร ”

พระ-เจ้าหน้าที่ ถอยห่าง พระมหานพพรย้ำ ไม่เคยบอกธัมมชโยอยู่ในวัด

20 ก.พ. ช่วงใกล้เที่ยง ท่ามกลางไอแดดแผดเผา บรรยากาศที่วัดพระธรรมกายเจ้าหน้าที่ตำรวจ ตชด.มาสลับสับเปลี่ยนกำลังกับตำรวจภูธรภาค 1 ตรงปากทางเข้าถนนเลียบคลองแอน ฝั่งประตู 5 โดยพระและลูกศิษย์วัดก็ยังคงนั่งสวดมนต์อยู่บนถนนหน้าประตู 5

โสปากสามเณร ผู้เกิดในป่าช้า บรรลุอรหันต์ในป่าช้า

สามเณรน้อยชื่อ โสปากะ แปลว่า "ผู้เกิดในป่าช้า" เพราะท่านเกิดในป่าช้า เรื่องมีอยู่ว่า...สามเณรรอดตายราวปาฏิหาริย์ขณะอยู่ในครรภ์มารดาซึ่งกำลังถูกเผาบนเชิงตะกอนในป่าช้าแห่งหนึ่งเพราะชาวบ้านเข้าใจผิดว่ามารดาตายแล้ว

คัมภีร์ใบลาน : ย้อนวันคืน...ฟื้นรอยจาร

เส้นอักษรบนแผ่นลานเกิดจากเหล็กปลายแหลมที่ช่างจารใช้เขียนเป็นร่องลงใน เนื้อลาน แล้วใช้ลูกประคบแตะเขม่าจากควันไฟที่ติดก้นหม้อดินเผาหรือถ่านหุงข้าว บดละเอียดผสมน้ำมันยางลูบบนหน้าลานจนทั่ว จากนั้นนำทรายร้อนมา “ลบใบลาน” โดยนำทรายละเอียดที่ตากแดดหรือคั่วจนร้อนโรยลงบนหน้าลานนั้น แล้วขัดด้วย ลูกประคบไปทางเดียวกันหลาย ๆ ครั้ง

ถึงพระรัตนตรัยอยู่ไกลก็เหมือนใกล้

บุคคลไม่ควรคำนึงถึงสิ่งที่ล่วงไปแล้ว ไม่ควรมุ่งหวังสิ่งที่ยังไม่มาถึง สิ่งใดล่วงไปแล้ว สิ่งนั้นก็เป็นอันละไปแล้ว และสิ่งที่ยังไม่มาถึง ก็เป็นอันยังไม่ถึง... ความเพียรควรทำเสียในวันนี้แหละ เพราะใครเล่า จะพึงรู้ว่า ความตายจะมีในวันพรุ่งนี้ การผัดเพี้ยนต่อพญามัจจุราชผู้มีเสนาใหญ่นั้นย่อมไม่มี มุนีผู้สงบระงับ ย่อมกล่าวสรรเสริญบุคคลผู้มีธรรมเป็นเครื่องอยู่ มีความเพียรเผากิเลส ไม่เกียจคร้านทั้งกลางวันและกลางคืน