กรรมของการรังแกสัตว์

สตรี บุรุษ คฤหัสถ์หรือบรรพชิต ควรพิจารณาเนืองๆ ว่า เรามีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่ง ใครทำกรรมใดไว้ ดีหรือชั่วก็ตาม จักเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น

อานิสงส์สรรเสริญพระพุทธเจ้า

เทวลดาบสได้ประกาศถึงพระคุณอันหาประมาณมิได้ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า “พระองค์เป็นผู้เลิศที่สุดในโลก พระพุทธเจ้าทั้งหลายผู้มีพระจักษุ มียศใหญ่ ท่านทั้งหลายได้พบแล้วในบทมนต์ของเรามิใช่หรือ เรานมัสการพระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐสุด มียศใหญ่เหล่านั้น”

กำหนดการ พิธีทอดผ้าป่าธรรมชัย เพื่อสร้างทุกสิ่ง

กำหนดการ พิธีทอดผ้าป่าธรรมชัย เพื่อสร้างทุกสิ่ง วันอาทิตย์ที่ 1 มกราคม พ.ศ.2555

สถานการณ์น้ำท่วม คลองระพีพัฒน์

สถานการณ์น้ำท่วมในครั้งนี้ถือว่าเข้าขั้นวิกฤต แต่ชาวคลองหลวงต่างร่วมใจป้องกันภัยน้ำท่วม รักษาทำนบกั้นคลองระพีพัฒน์อย่างสุดกำลัง

อานิสงส์ยกมือไหว้พระ

เราอาศัยอยู่ที่ภูเขาหิมพานต์ เรานุ่งห่มหนังสัตว์ อยู่ในระหว่างภูเขา เราได้เห็นพระสัมพุทธเจ้า ผู้มีพระฉวีวรรณดั่งทองคำ ดุจพระอาทิตย์แผดแสง เสด็จเข้าป่างามเหมือนพญารังมีดอกบาน จึงยังจิตให้เลื่อมใสในพระรัศมี แล้วนั่งกระโหย่งประณมอัญชลี ถวายบังคมแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่า วิปัสสี ด้วยเศียรเกล้า ในกัปที่ ๙๑ แต่กัปนี้ เราไม่เคยพลัดตกไปสู่ทุคติเลย

อานิสงส์เลื่อมใสเสียงธรรม

เราอยู่บนเครื่องลาดใบไม้ ณ ภูเขาหิมวันต์ ได้ยังจิตให้เลื่อมใสในพระสุรเสียงของพระผู้มีพระภาคเจ้า พระนามว่า ผุสสะ ผู้กำลังทรงแสดงธรรม ในกัปที่ ๙๒ แต่กัปนี้ เราได้ทำกรรมใดในกาลนั้น ด้วยกรรมนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย

อานิสงส์โปรยน้ำเป็นพุทธบูชา

พืชแม้เล็กน้อย อันบุคคลหว่านแล้วในนาดี เมื่อฝนหลั่งสายน้ำถูกต้องตามกาล ผลก็ย่อมยังชาวนาให้ยินดีได้ฉันใด เมื่อสักการะแม้เล็กน้อย อันทายกทำแล้ว ในเหล่าท่านผู้มีศีล ผู้มีคุณ ผู้คงที่ ผลก็ย่อมยังทายกให้ยินดีได้ ฉันนั้นเหมือนกัน

จะเป็นอย่างไร เมื่อตายแล้ว ตอนที่ 11

ลูกจะเป็นที่รักของมนุษย์และเทวาทั้งหลาย ซึ่งถ้าหากลูกได้บวชเป็นพระภิกษุ ลูกก็จะเป็นที่ตั้งแห่งความเลื่อมใสศรัทธาของมหาชน

จะเป็นอย่างไร เมื่อตายแล้ว ตอนที่ 10

สิ่งที่สำคัญที่สุด ลูกต้องตั้งใจปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกายภายในให้ได้ เพราะการปฏิบัติธรรมเป็นงานที่แท้จริงของการเกิดมาเป็นมนุษย์

พญานาค คาถาป้องกันงู

ตระกูลนาคเป็นสัตว์ดุร้ายเจ้าโทสะ ได้รับกระทบกระทั่งแม้เกน้อยก็โกรธอาจเผาผลาญผู้ที่ตนพบเห็นหรือฉกกัดได้ ผู้ที่กลัวงูทั้งหลายจึงหาวิธีป้องกันงูในลักษณะต่างๆ อันนำมาซึ่งความผูกอาฆาตพยาบาทผูกเวรกันต่อไปข้ามชาติ เช่น ตีงูจนหลังหัก หรือตายก็มี