เพราะบุพการี มีพระคุณไม่มีประมาณ

เพราะบุพการี มีพระคุณจนไม่อาจประมาณได้ ลูกผู้ชายผู้มีหัวใจยอดกตัญญู จึงได้ละทิ้งความสะดวกสบาย มาตั้งใจฝึกฝนอบรมตนเองเพื่อการบรรพชาอุปสมบทภายใต้ร่มผ้ากาสาวพัสตร์

ถนนสายความฝัน

เรื่องราวของทหารแห่งกองทัพธรรม...ผู้เปรียบประดุจช้างศึก ซึ่งแม้ในบางช่วงของชีวิตอาจเผลอใจไปบ้างเหมือนช้างศึกตกหล่ม แต่เมื่อได้ยินเสียงกลองรบก็ฮึกเหิมขึ้นจากหล่มได้ และเข้าสู่สมรภูมิอย่างองอาจ...มาร่วมกันศึกษาชีวิตของท่าน ในแบบของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

สร้างพระร้อยกว่าองค์

เนื่องจากได้ลูกสาวเป็นกัลยาณมิตร เธอจึงได้มีโอกาสสร้างบารมีกับหมู่คณะ เธอเคยไปปฏิบัติธรรมกับคุณครูไม่ใหญ่บนดอยสุเทพ...ครั้งหนึ่งเธอเคยนั่งสมาธิ มองเห็นองค์พระสว่างจ้า...เคยสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวให้ตนเอง และบรรพชน สร้างเสาเข็ม สร้างองค์พระแกนกลางในมหาธรรมกายเจดีย์ และได้ร่วมสร้างบุญใหญ่ๆของวัดมาตลอด นอกจากนี้เธอยังเป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา อีกด้วย...วันหนึ่ง ความตายก็มาเยือน...ปรโลกของเธอจะเป็นอย่างไร

ยิ่งสร้างองค์พระก็ยิ่งศรัทธา

อานุภาพแห่งบุญ...ผู้หญิงคนหนึ่ง จากที่ไม่เคยเรียนรู้เรื่องกฎแห่งกรรม แต่เมื่อรู้แล้วก็ได้สร้างบุญอย่างหมดใจในทุกๆบุญ สร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวหลายองค์...ละโลกแล้วเธอไปไหน...ความอัศจรรย์ของพระของขวัญซึ่งจะอยู่กับเจ้าของบุญที่แท้จริงเท่านั้น...และอุทาหรณ์ของนักพนัน

ตักบาตรพระ เยาวราช

เมื่อถึงเวลาสว่าง สีเหลืองทองของผ้ากาวพัสตร์ของพระภิกษุสงฆ์นับหมื่น ที่แปรแถวรับบิณฑบาต ช่างงดงามเป็นดั่งถนนทองคำอย่างแท้จริง เมื่อเพลง “ชีวิตสมณะ ภาษาจีน” ดังขึ้น ชาวจีนและชาวไทยต่างน้ำตาไหล ด้วยความปลื้มปีติ นำภัตตาหารใส่บาตรทั้งน้ำตา มีเจ้าของธุรกิจในย่านนั้นบอกว่า ตั้งแต่อยู่เยาวราชมาห้าสิบกว่าปี ไม่เคยทำบุญอะไรปลื้มเท่าวันนี้

หมอลำม่วย

เธอเกิดในครอบครัวชาวจีน แต่ไม่ต้องไหว้เจ้า มีโอกาสได้ไปวัด สวดมนต์ ฟังธรรม ฝึกนั่งสมาธิตั้งแต่ยังเล็ก แถมเธอยังชอบหมอลำเป็นอย่างยิ่ง...สุขภาพของเธอไม่ค่อยแข็งแรงมาตั้งแต่เด็ก พอโตเป็นผู้ใหญ่เธอมีอาการไทรอยด์เป็นพิษ คอพองโต หมอสันนิษฐานว่าเธอขาดไอโอดีน ทั้งๆที่เธอเป็นคนใต้ ทานอาหารทะเลอยู่เสมอๆ...เธอเคยจะถูกจับให้แต่งงาน ถูกทำเสน่ห์ แต่ก็สามารถประคองตัวถือพรหมจรรย์มาได้ จนได้มาเป็นอุบาสิกา สร้างบารมีอยู่ในวัดพระธรรมกาย จนถึงปัจจุบัน

ไขปริศนา ทำไมคนจีนอะไรๆก็ "สีแดง"?

มงคลที่ ๑๕ บำเพ็ญทาน - ชิตัง เม... เราชนะแล้ว

ยามใดที่เราพรั่งพร้อมด้วยโภคทรัพย์สมบัติ มีศรัทธา พบเนื้อนาบุญยามนั้นเราย่อมสร้างบารมีได้อย่างสะดวกสบาย แต่ยามใดที่เราไม่มีไทยธรรมหรือโภคทรัพย์สมบัติ แม้จะมีศรัทธา มีเนื้อนาบุญ เราก็ไม่อาจจะให้ทานได้ กว่าจะสร้างบารมีอื่นๆ ได้แต่ละอย่าง ก็แสนจะลำบาก เพราะฉะนั้นทานบารมีจึงเป็นสิ่งที่สำคัญของนักสร้างบารมี

มงคลที่ ๑๕ บำเพ็ญทาน - เศรษฐีผู้มีใจตระหนี่

คนตระหนี่กลัวความยากจนย่อมไม่ให้อะไรแก่ผู้ใด ความกลัวจนนั่นแหละ จะเป็นภัยแก่ผู้ไม่ให้ คนตระหนี่ย่อมกลัวความอยากข้าวอยากน้ำ ความกลัวนั่นแหละจะกลับมาสู่คนพาลทั้งในโลกนี้และโลกหน้า เพราะเหตุนั้น บัณฑิตพึงครอบงำมลทินกำจัดความตระหนี่เสียแล้วให้ทานเถิด เพราะบุญย่อมเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลายในโลกหน้า

หมอลำม่วย

เธอเกิดในครอบครัวชาวจีน แต่ไม่ต้องไหว้เจ้า มีโอกาสได้ไปวัด สวดมนต์ ฟังธรรม ฝึกนั่งสมาธิตั้งแต่ยังเล็ก แถมเธอยังชอบหมอลำเป็นอย่างยิ่ง...สุขภาพของเธอไม่ค่อยแข็งแรงมาตั้งแต่เด็ก พอโตเป็นผู้ใหญ่เธอมีอาการไทรอยด์เป็นพิษ คอพองโต หมอสันนิษฐานว่าเธอขาดไอโอดีน ทั้งๆที่เธอเป็นคนใต้ ทานอาหารทะเลอยู่เสมอๆ...เธอเคยจะถูกจับให้แต่งงาน ถูกทำเสน่ห์ แต่ก็สามารถประคองตัวถือพรหมจรรย์มาได้ จนได้มาเป็นอุบาสิกา สร้างบารมีอยู่ในวัดพระธรรมกาย จนถึงปัจจุบัน