ผู้นำรถหัวใจทองคำนครราชสีมา

ผู้นำรถที่นี่ เขาก็ไม่ธรรมดา เพราะเขาบอกว่า “ที่อื่นแรงคูณสอง แต่ที่โคราชนี่แรงคูณร้อย” และด้วยเป้าหมายสำคัญครั้งนี้ คือ การตามลูกหลานของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ผู้มีบุญ มาร่วมงานกฐินหลวงปู่ครั้งนี้ให้ได้ ผู้นำรถโคราชจึงคิดว่า “ความสำเร็จจะเกิดขึ้นได้ ต้องเกิดจากการรวมใจเป็นหนึ่งแบบแรงคูณร้อยเท่านั้น”

ผู้นำรถหัวใจทองคำบุรีรัมย์

ขนาดคุณครูที่ทำงานแบบมีวันหยุดราชการ ยังทำหน้าที่กันแบบไม่มีวันหยุดราชการเลย และการทำหน้าที่ที่จังหวัดบุรีรัมย์ก็ไม่ใช่มีเพียงแต่สาธุชนเท่านั้น เพราะขนาดพระภิกษุ ท่านก็ลงพื้นที่ ลุยทำหน้าที่ด้วยตัวท่านเองเช่นกัน ทั้งชวนคน หารถ บอกบุญ ท่านทำทุกอย่างเหมือนที่ญาติโยมทำ เพื่อเป้าหมายเดียวกัน คือ ตามหมู่คณะมาร่วมงานกฐินหลวงปู่ครั้งนี้

ผู้นำรถหัวใจทองคำจันทบุรี

เราทำหน้าที่ก็เหมือนกับเราเป็นต้นบุญให้กับคนอื่นๆ เขาทำบุญอะไรเราก็ได้กับเขาด้วย เพราะฉะนั้นบุญที่เกิดจากการทำหน้าที่ผู้นำรถนี้ มันเป็นทวีคูณ แล้วยิ่งเป็นผู้นำรถงานกฐินหลวงปู่ครั้งนี้ บุญที่เกิดจากการทำหน้าที่ก็คงจะเพิ่มขึ้น เข้มข้น ทับทวี แบบแรงโคตรๆคูณสองกันไปเลย

รถไฟขบวนประวัติศาสตร์

หลายๆคนมาถามลูกว่า “งานนี้จัดยากไหม จัดขบวนรถไฟเนี่ย” ลูกก็ขอตอบตามตรงแบบคนใต้ว่า “มันไม่ยากและก็ไม่ง่ายค่ะ” สำคัญว่าถ้าเราใจถึงหรือเปล่า แต่ที่สำคัญบุญต้องถึงด้วย เคล็ดลับของทีมงาน คือ เราต้องนึกถึงบุญ นึกถึงพระพุทธเจ้า นึกถึงมหาปูชนียาจารย์ ด้วยใจที่เราบอกว่าไม่มีข้อแม้ ข้ออ้าง หรือเงื่อนไข เหมือนที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อสอนลูกๆเสมอว่า “ความสำเร็จอยู่ที่ใจของเรา” ซึ่งก็เป็นอย่างนั้นจริงๆเจ้าค่ะ

พร้อมจับกุมผู้ที่ใช้โทรศัพท์มือถือขณะขับรถแล้ว

พร้อมจับกุมผู้ที่ใช้โทรศัพท์มือถือขณะขับรถแล้ว

มงคลที่ ๖ ตั้งตนชอบ - บุญยังความปรารถนาให้สําเร็จ

พระเถระท่านนี้มีนามว่า พระมหากัจจายนะ เป็นพระอรหันตเถระ ผู้มีผิวพรรณงดงามประดุจทองคำ ท่านมีประวัติ การสร้างบารมีที่น่าสนใจมาก เช่น กระทำการบูชาพระผู้มีพระภาคด้วยการถวายแผ่นอิฐทองคำมีค่าแสนหนึ่ง ทำเป็นฐานของพระสุวรรณเจดีย์ และตั้งความปรารถนาว่า "ด้วยอานุภาพแห่งบุญที่บังเกิดขึ้น จากการถวายแผ่นอิฐทองคำนี้ ทุกภพทุกชาติที่ได้เกิด ขอให้สรีระของข้าพเจ้าจงมีวรรณะเหมือนทองคำ"

รถของเราคือเทวรถ

ตัวอย่างอานิสงส์ของการสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว สามารถปิดอบายให้กับญาติผู้เสียชีวิตได้...ผลจากการคบคนพาล มีมากกว่าที่เราจะคาดคิด อีกทั้งยังตามติดข้ามภพข้ามชาติ...มาศึกษาเรื่องราวจากชีวิตจริง ในแบบของนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

เมืองพระรถ-เมรี

บริเวณพื้นที่ขนาด 13 ไร่เศษ ที่ครอบครัวของเธออาศัยอยู่ มีคำบอกเล่าต่อกันมาว่า เป็นเมืองเก่าแก่ เรียกว่า “เมืองพระรถ-เมรี” ปัจจุบัน ยังมีกำแพงให้เห็นปรากฏเป็นเนินดินสูง …คุณแม่ของเธอ เคยเห็นตะขาบความยาวขนาด 1 ศอก ความใหญ่เท่ากับม้วนกระดาษชำระ …ผีเสื้อตัวขนาดแก้วน้ำ เมื่อกางปีกแล้ว จะมีขนาดเท่ากับสุ่มไก่ …สิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องจริง หรือเป็นเพียงเรื่องเล่าขาน เหมือนนิทานพื้นบ้าน…

ลูกสาวโดนรถทับตายตอนจัดปล่อยปลา

เธอเป็นเด็กที่เรียบร้อย น่ารัก มีจิตใจดี และตั้งแต่ได้มาอบรมธรรมทายาทหญิงที่วัดพระธรรมกาย ทำให้เธอเปลี่ยนไปในทางที่ดียิ่งขึ้นไปอีก รักการทำบุญ รักการปฏิบัติธรรม มีความจริงใจ และรักผู้อื่นเสมือนหนึ่งเป็นพี่น้องของตนเอง เธอตั้งใจว่าเมื่อจบการศึกษาจะมาเป็นอุบาสิกาช่วยงานที่วัดฯ ...เธอมีความปรารถนาอยากจะเป็นผู้ชายในภพเบื้องหน้า เพื่อจะได้บวชสร้างบารมีกับหมู่คณะ ...แต่ เธอต้องมาเสียชีวิตก่อนวัยอันควร ...เป็นเพราะเหตุใด ...เธอตายแล้วไปไหน ...ความปรารถนาของเธอจะเป็นจริงหรือไม่...

สมปรารถนาแล้ว เพราะได้บวช

การมาบวชในโครงการของหลวงพ่อ เป็นอะไรที่คุ้มค่ามากๆ ตอนนี้ชีวิตของกระผมพลิกจากหลังมือที่มืดดำมาเป็นหน้ามือที่สะอาดสะอ้าน