พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 47 พระเจ้าสัตตุตาปราชา (4)
การได้บังเกิดเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเท่านั้น ที่จะพาตนเองและสรรพสัตว์ทั้งหลายให้พ้นจากห้วงแห่งวัฏสงสารนี้ได้
ตามรอยบาทพระศาสดา
หากว่าแม้พระพุทธเจ้าจะพึงพรรณนาพระคุณของพระพุทธเจ้าด้วยกัน โดยไม่ตรัสอย่างอื่นเลย จนกัปหนึ่งผ่านไปแล้ว แต่คุณของพระพุทธเจ้าก็หาหมดไปไม่
ความสำคัญของอาคาร 100 ปีคุณยายอาจารย์
พระธรรมเทศนา โดย พระภาวนาวิริยคุณ (หลวงพ่อทัตตชีโว) รองเจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย
ชัยชนะครั้งที่ 8 (ตอนที่ 1 ชนะพกพรหม)
พระชินสีห์ผู้เป็นจอมมุนีได้ชนะพกาพรหมผู้มีฤทธิ์ สำคัญตนว่าเป็นผู้รุ่งเรือง ด้วยคุณอันบริสุทธิ์ มีอสรพิษคือทิฏฐิที่ตนถือผิดรัดรึงไว้ ด้วยเทศนาญาณวิธี ด้วยเดชแห่งพระพุทธชัยมงคลนั้น ขอชัยมงคลทั้งหลายจงบังเกิดมีแก่ท่าน
กุศลนิมิต...สะกิดใจ
คุณครูไม่ใหญ่ คือ ดวงตะวันที่ให้แสงสว่าง ขจัดความมืดบอดไปจากใจของปวงชน ผมเองก็คือคนหนึ่งที่พบหนทางสว่างจากคุณครูไม่ใหญ่ จากคนที่ไม่เคยเชื่อเรื่องชีวิตในโลกหน้า นรก-สวรรค์ มีอบายเป็นที่ไป แต่บัดนี้ผมมีสุคติเป็นที่ไป มีนิพพานเป็นเป้าหมาย ที่สุดแห่งธรรมเป็นปลายทาง ก็เพราะได้ไปปฏิบัติธรรมที่สวนพนาวัฒน์ จากคนที่ไกลวัด บัดนี้กลายเป็นคนที่ใกล้วัด
เซียมซีหนีรัก
เมื่อเธอมาปฏิบัติธรรม ณ วัดพระธรรมกาย เธอมองเห็นกายมนุษย์ละเอียด นับแต่นั้น เธอก็ปฏิบัติธรรมมากขึ้น จนผลการปฏิบัติธรรมก้าวหน้ามาก...ในยามที่เธอหลับ กายละเอียดของเธอได้ออกไปรู้ไปเห็นเรื่องราวของคนอื่นๆมากมาย ซึ่งเมื่อเธอไปสอบถามแล้ว ปรากฏว่า เรื่องที่เธอได้รับรู้เป็นเรื่องจริง...แต่ด้วยความสงสัย เธอจึงเลิกปฏิบัติธรรม หันกลับไปใช้ชีวิตอย่างคนทางโลกโดยทั่วไป คือ กิน เที่ยว ทำงานหาเงิน ธรรมะของเธอก็ถอยลง อย่างน่าเสียดาย
