ลูกสาวโดนรถทับตายตอนจัดปล่อยปลา

เธอเป็นเด็กที่เรียบร้อย น่ารัก มีจิตใจดี และตั้งแต่ได้มาอบรมธรรมทายาทหญิงที่วัดพระธรรมกาย ทำให้เธอเปลี่ยนไปในทางที่ดียิ่งขึ้นไปอีก รักการทำบุญ รักการปฏิบัติธรรม มีความจริงใจ และรักผู้อื่นเสมือนหนึ่งเป็นพี่น้องของตนเอง เธอตั้งใจว่าเมื่อจบการศึกษาจะมาเป็นอุบาสิกาช่วยงานที่วัดฯ ...เธอมีความปรารถนาอยากจะเป็นผู้ชายในภพเบื้องหน้า เพื่อจะได้บวชสร้างบารมีกับหมู่คณะ ...แต่ เธอต้องมาเสียชีวิตก่อนวัยอันควร ...เป็นเพราะเหตุใด ...เธอตายแล้วไปไหน ...ความปรารถนาของเธอจะเป็นจริงหรือไม่...

ค่าย "มัชฌิม Lite 2565" เปิดรับสมัครน้องๆ อายุ 13 - 17 ปี

เปิดรับสมัครค่ายปิดเทอม ที่จะพาน้องๆ ทุกคนไปค้นหาตัวตน ผ่านกิจกรรมมากมาย และได้พัฒนาตัวเองรอบด้าน กับค่าย "มัชฌิม Lite" (สำหรับน้องๆ อายุ 13 - 17 ปี) ในวันที่ 2, 9, 16 เมษายน พ.ศ. 2565 และ วันที่ 22-23 เมษายน พ.ศ. 2565

ผลการปฏิบัติธรรมธทญ. รุ่นที่ 32 ตอน สุขจริงหนอเมื่อใจได้หยุดนิ่ง

ตอนนี้ไม่ว่าจะทำภารกิจอะไร ลูกก็ยังเห็นองค์พระอยู่ในกลางท้องของลูกได้ ทำให้ใจของลูกมีพลังเหมือนชาร์ตแบตอย่างเต็มอิ่มโดยสมบูรณ์ค่ะ ตอนนั้นลูกทำวิธีง่ายๆ แค่ไม่คิดอะไร ถ้าจบโครงการไปแล้วลูกก็จะนั่งสมาธิทุกวัน และจะเป็นแสงสว่างให้คุณแม่ ให้ท่านรักในการทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา ค่ะ

โครงการอบรม ประจำปี พ.ศ.2557

โครงการบวชพระ อุปสมบทหมู่ภาคฤดูร้อน โครงการหน่อแก้วเปรียญธรรม อบรมธรรมทายาทอุปสมบทหมู่ ระดับอุดมศึกษา อุปสมบทหมู่ธรรมทายาท รุ่นบูชาธรรม 70 ปี พระเทพญาณมหามุนี

ผู้หญิงบวชที่วัดพระธรรมกายได้หรือไม่

ที่วัดพระธรรมกายไม่มีการบวชชี ฝ่ายหญิงที่รับเข้ามาเป็นเจ้าหน้าที่อยู่ในวัด เรียกว่า “อุบาสิกา” คือเป็นผู้ที่ปฏิญาณตนว่ารักษาศีล 8 แต่ไม่ได้ปลงผมเหมือนแม่ชีทั่วไป

พบกับสิ่งที่แสวงหา ด้วยการไม่แสวงหา

ความสุขทางโลกจากการฟังเพลงที่ชอบ ดูหนังที่ใช่ อ่านหนังสือที่คลั่งไคล้ ก็ไม่อาจเทียบได้กับความสุขที่ได้รับจากการทำสมาธิ

สมาธิเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต

เมื่อถึงเวลานั่งสมาธิ หนูวางใจสบายๆไว้ที่กลางกาย แล้วเสียงของพระอาจารย์ที่นำนั่งก็เบาลงเรื่อยๆ จนหนูไม่ได้ยินอะไรอีก หนูรู้สึกตื่นตัวภายใน สงบและพบแสงเล็กๆที่กลางท้อง ก่อนที่แสงนั้นจะขยายใหญ่จนสว่างไปหมด หนูรู้สึกสบายและมีความสุขมากๆค่ะ

ผุดขึ้นมาเป็นสาย

มีอยู่คืนหนึ่ง เวลาประมาณตีหนึ่งเห็นจะได้ ลูกฝันเห็นคุณยายอาจารย์ ท่านบอกลูกว่า “นั่งแค่นี้ทำวิชชาไม่ได้หรอก ถ้าจะทำวิชชาต้องเพิ่มเวลานั่งให้มากกว่าที่นั่งอยู่ในปัจจุบันนี้อีก” แล้วคุณยายก็นั่งสมาธิให้ลูกดูจนถึงเช้าเลย ลูกจึงฮึดสู้ แม้บางวันเสร็จงานดึกแค่ไหน ลูกก็จะต้องนั่งสมาธิต่อ

น้องๆได้เรียนรู้หลักธรรม และวัฒนธรรมชาวพุทธ รักษาศีลแปด สวดมนต์ทำวัตรเช้า-เย็น และฝึกสมาธิ นอกจากนี้ยังได้รับฟังธรรมะจากพระอาจารย์ และเรื่องที่บีบน้ำตาน้องๆมากที่สุดคือ “เรื่องพระคุณของพ่อแม่” ในช่วงนั้นเป็นบรรยากาศที่เหนือคำบรรยายค่ะ น้องๆซาบซึ้งกันมากจนร้องไห้ วันรุ่งเช้าตาบวมไปตามๆกันเลยค่ะ

ตอนนี้...ลูกหายสงสัยแล้วค่ะ

แต่พอลูกเริ่มจ้องก็จะหายไป ถ้ามองหาจะหาไม่เจอค่ะ แต่ถ้าปล่อยไปทำเหมือนไม่สนใจ ก็จะเห็นดวงแก้วอยู่ที่ศูนย์กลางกายเหมือนเดิมค่ะ จากที่ลูกเคยสงสัยว่า ศูนย์กลางกายอยู่ที่ไหน ดวงแก้วใสเป็นอย่างไร และที่ว่ามองเห็นดวงแก้วกลางท้อง เห็นได้อย่างไร ตอนนี้ลูกหายสงสัยแล้วค่ะ